Rozdział 1 // Wyprowadzam się

*Violetta*
*Los Angeles*

         Obudziły  mnie, promienie słońca, które wdarły się do mojego pokoju. Przeciągnęłam ręce, w geście wyprostowania kości. Westchnęłam, po czym wstałam z wygodnego łóżka. Ziewnęłam, i założyłam moje mięciutkie, cieplutkie kapcie. Podeszłam do szafy, po czym wyciągnęłam z niej, leginsy w kwiatki, bluzkę w paski - żółto  - biała. I różową marynarkę. Weszłam do łazienki, znajdującej się w moim pokoju. Wzięłam szybki prysznic, ubrałam oraz umalowałam się. Uczesałam się, po czym założyłam naszyjnik i zeszłam na dół gdzie siedział już tata.
      - Kochanie pamiętasz? - zaczął tata - dziś masz przesłuchania do tej szkoły - powiedział uśmiechnięty.
       - Ah tak! Masz rację! Zapomniałam - szybko skończyłam jeść kanapkę, pobiegłam na górę po torebkę i tak samo szybko zbiegłam z nią na dół. Założyłam buty, pożegnałam się z tatą i wyszłam z domu. Szybko biegłam w stronę mam nadzieje mojej przyszłej szkoły. Mijałam dziesiątki ludzi, niektórzy też biegli w jakieś inne strony. Gdy dobiegłam, odetchnęłam z ulgą bo zostało mi 5 minut do rozpoczęcia przesłuchań. "Hollywood Arts" - przeczytałam po cichu nazwę.

Zapiszczałam Cicho, i pchnęłam drzwi, przeraziłam się ilością osób w środku. Zaczęłam się przepychać pomiędzy ludzi. Gdy odnalazłam klasę z moim przedziałem wiekowym czyli 17-18 lat usiadłam na jednym z wolnym krzeseł.
Zaczęłam przypominać sobie tekst piosenki którą miałam zaśpiewać. Co jakieś 5-7 minut wzywali to nową osobę. Z niecierpliwością czekałam na moją kolej.
       - Hey, jestem Camila - podeszła do mnie jakaś dziewczyna z rudymi włosami.
        - Cześć, a ja Violetta - uśmiechnęłam się serdecznie. Dziewczyna usiadła obok mnie i zaczęłyśmy rozmawiać na rożne tematy. Była bardzo fajna, myślę że się zaprzyjaźńimy.
       - Violetta Castillo! - usłyszałam. Przęłknęłam głośno ślinę, pożegnałam się z Cami i zaczęłam iść w stronę drzwi od sali przesłuchań.


*Leon*
*Meksyk*

         Chodziłem po  mieście bez celu, od kilku miesięcy błagam ojca, o przeprowadzkę. Ale nie! Nie możemy, a dlaczego? Bo moja siostra musi się kształcić. A ona ma 10 lat! A ja za dwa tygodnie osiemnaście, dlatego nic nie będzie mnie trzymało w Meksyku. Kocham muzykę, i jej chcę się uczyć, tak jak moja druga siostra - jesteśmy bliźniakami, ale ani trochę podobni. I to z nią chcę wyjechać.
Właśnie idę na spotkanie z kolejną dziewczyną - tak można, zahaczyć że jestem, aroganckim, typem który chcę każdą. Nie ważne dlaczego... Nagle zadzwonił do mnie telefon.
Spojrzałem na wyświetlacz - Marco - mój najlepszy kumpel.
      - Stary - usłyszałem.
      - No siema. - odpowiedziałem.
      - Musimy się spotkać. Teraz! Już! W  tej chwili! - zaczął krzyczeć przez telefon.
      - Spokojnie! Gdzie? - zapytałem.
      - Las, nasz domek na drzewie - powiedział i się rozłączył.
Kiedyś, jak mieliśmy po pięć lat, zbudowaliśmy z naszymi ojcami domek na drzewie. Przetrwał do dziś, a teraz to jest takie nasze miejsce spotkań. Szybko tam, pobiegłem i zobaczyłem Marco, siedział z nogami spuszczonymi w dół.
     - Stary! Konkret! Zaraz idę na spotkanie z Megan! - powiedziałem do niego.
     - Wyjeżdżam! Wyprowadzam się - mój uśmiech nagle zszedł. Mój najlepszy kumpel, właśnie się wynosi z Meksyku.

***

Witajcie :)

Na początek chcę podziękować, za 3 obserwatorów i 6 komentarzy ;) 

To dla mnie bardzo ważne :***

Pierwszy rozdział już za nami ;>

Podobał się? 

Wszyscy pewnie myśleliście że Leon, to ten co teraz jest szczęśliwy z Larą! A nie, to Diego XD

Mam nadzieję że się podobało :)

Całuję mocno :* 

I bardzo proszę, o komentarze jak przeczytaliście :3

Ibbie ♥